КЕУІЛ
1) (Жамб.: Қорд., Шу, Луг.; Қ.орда: Арал, Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Ақт.: Қараб., Ырғ.; Гур., Маңғ.; Қост., Тоб.; Рес., Орын.) кө-ңіл, ой. Анада бір кездескенімде колхоз бас-тығына к е у л і м д е жүрген ойларымды айттым (Қ.орда, Сыр.). Осы жасқа келгенше олардан к е у і л і м қалған жоқ (Жамб., Шу). Алтын кейде ойға батып, әлде бірдемені ойлап, к е у і л і шалқып, қиялдағандай болады (Ақт., Ырғ.). К е у і л і н д е г і бар ызасын сыртына ақтарып, шаптығып, көз жасы дірілдеп тұрып айтты да, жалт бұрылып жүгіре жөнелді (Т. Ахт., Дала., ).
Өтінемін, қазақ тілінің онлайн сөздігін қолданыңыз. Пайдасы көл көсір. Мекен-жайы: қазақ тілінің сөздіктер кешені http://lugat.kz/
