Қазақтар малды шақырғанда әр мал түріне арнайы дыбыстық белгі берген. Соның ішінде:
Жылқыны – «құрау-құрау» деп шақырған.
Сиырды – «әукім-әукім» немесе «әукі-әукі» деп шақырған.
Қойды – «пұшайт-пұшайт» немесе «пұш-пұш» деп шақырған.
Ешкіні – «шөре-шөре» немесе «шау-шау» деп шақырған.
Түйені – «көс-көс» деп шақырған.
Шошқаны – «чүк-чүк» деп шақырған.
Ал «кере-кере» деп көбіне сиырды шақырған дейді кейбір деректерде. Бірақ бұл диалектілік айырмашылықтарға байланысты болуы мүмкін. Кей өңірлерде басқа да шақыру сөздері кездесуі мүмкін.
