Менің жасым 19да. Мұғалім болып жұмыс істеймін. Иа бәрі жақсы . Кішкентайымнан жұмыс істеп ана-атама көмектесіп жүрмін. Но менде бір проблема бар. Баска ауылда жұмыс істеймін.дипломмен ауылга деген багдарламамен,соған бола біреудің үйінде тұрып жұмыс істеймін. Ол кісі жақсы кісі, жұмысыма көмектеседі. Но сөзі көп білмеймін неге осы бар гой бірденеге қолы тисе болды. Сөйлеп шыға келеді. То анау то мынау деп миды ашытып жібереді ғой. Мамама айтып жумыс ауыстырайын десен жоқ жыдай тұр жаным деп. Үйде ана кісі, жұмыстада сол кісі. Мен уже шаршадым. Кеткім келіп жүр. Анау кісіден де жұмыстанда бәрінен. Жылағым келіп отыр. Ақыл айтыңыздарды не істесем болады. Папам үшін мамам үшін бәріне шыдап жүрмін. Басымнан көп нарсе откен. Қыз болсамда бәріне шыдап көніп жүрмін. Сестренкам мен бауырларым бар.Аллага шүкір.Солар үшін бәріне шыдап жүрмін. Менің басымнан өткен нарселер олардын басынан өтпесе екен деп тырысып жүрмін. Машина алып,солар қанғымасыншы деп үй алып берейін деп жүрмін.Но өз өмірім быт шыт болатын сиякты. Бұрын студент болганда турмаган жерім жок. Сестренкам солай болмасыншы деп тырысып жүрмін.
ақыл айтыңыздаршы.не істеймін
