Сәмен деген бала тау жақтарда жылқысымен жүріп келе жатып, бір алтын түсті отты көреді. Ауылын қайтқан кезде оған ешкім сенбей, дасқа да тұжырымдар жасаған. Кейбіреулері дінмен байланысты шайтан деп ойласа, кейбіреулері көзіне елестеген шығар деп көзін жұмды. Бірақ Сәмен осы құпияны ашқысы келді. Мектептегі каникулдарды тосып Шайтантауға баруды жоспарлайды. Өз досы Қажытайға айтты да, ол да барғысы келді. Сөйтіп, олар сапарға дайындалып, мылтық, лупа сияқты заттар алған.
Шайтантауға зеткен кезде, жаңбыр жауған соң және найзағай ұрған үшін тау астындағы үңгірге кіреді. Сол жерде отырып, жаңбыр біткенін тосады. Бірақ сол жерде отырған кезде олар бірнеше “көшпелі алтынның” саппен жүріп бара жатқанын көреді. Таңғалғандықтан қозғала да алмады. Уақыт өте келе олардың тыныштығын Газуло деген адам бұзады. Ол өз “бастығына” қоңырау шалған соң, балалармен не істеу керек дейді. Бастығы онымен ойнауға уақыт жоқ деп, Газуло балаларды үңгір ішіндегі қозғалған тастың орнына шыққан есікке кіреді. Ол жерде екі ғалым отырды. Әйтиев және Бежев. Балалар өздерінің келу себебін түсіндірсе, жанағы ғалымдар бетіндегі күлкісін ұстай алмайды да, тыңдап отырғандай бет салады. Сосын Бежев Әйтиевке оларға “көшпелі алтын” шындығын ашу керек деп балаларды басқа бөлмеге апарады. Ол жерде Әйтиев Сәмен мен Қажытайға көшпелі алтын туралы ғылыми түсініктемелер айтып, оның алтын емес орысша шаровая молния екенін айтады. Сөйтіп, балалар көшпелі алтын құпиясын ашып, ауылдарына оралады
