Төлен Әбдіктің "Қонақтар" әңгімесіндегі кейіпкерлерді тура және жанама мінездемелер арқылы былайша сипаттауға болады:
Ерғабыл шал:
Тура мінездеме: Жасы жетпістен асқан, ауылдың қариясы, қара шаңырақтың иесі. Денсаулығы нашарлаған.
Жанама мінездеме: Ұлының келуін асыға күтеді, бірақ көңілі толмайды. Өзінің қарттық күнін, жалғыздығын ойлайды. Өткен өміріне өкінеді. Бұл оның жалғыздыққа шыдамайтын, көңілі нәзік, өмірден түңілген жан екенін көрсетеді.
Ерғабылдың әйелі:
Тура мінездеме: Шалдың әйелі, кемпірі.
Жанама мінездеме: Күйеуіне қамқорлық жасайды, оны жұбатады. Шалдың көңіл-күйін түсінеді. Бұл оның мейірімді, қамқор жан екенін білдіреді.
Сапабек:
Тура мінездеме: Ерғабылдың ұлы, қалада тұрады. Жылына бір рет ауылға келеді.
Жанама мінездеме: Әкесінің халін сұрамайды, көңілін ауламайды. Өзінің жұмысымен ғана шұғылданады. Бұл оның салғырт, сезімсіз, ата-анасын ұмытқан жан екенін көрсетеді.
Тома:
Тура мінездеме: Сапабектің әйелі, қалалық келін.
Жанама мінездеме: Ауыл өміріне үйренбеген, ерке, әдепсіз. Қайын атасына құрмет көрсетпейді. Бұл оның тәрбиесіз, сыйластықты білмейтін жан екенін білдіреді.
Жеңіс:
Тура мінездеме: Сапабектің ұлы, қалада өскен бала.
Жанама мінездеме: Ауылға қызықпайды, атасымен әжесіне жақын емес. Бұл оның ата-анасының тәрбиесін көрген, ауыл өмірінен алыс жан екенін көрсетеді.
Жалпы, "Қонақтар" әңгімесіндегі кейіпкерлер жүйесі арқылы Төлен Әбдік қала мен ауыл арасындағы алшақтықты, ұрпақтар сабақтастығының үзілуін, қарттардың жалғыздығын бейнелейді. Әңгімеде адамгершілік құндылықтардың маңыздылығы айтылады.
