Қысқасы, екі әсер бар: Кез-келген кеуекті материалдың бетіндегі су (мата, бетон, асфальт) пленка түзеді, соның арқасында жарық көптеген ішкі шағылыстарды сезініп, осы қабатқа «тереңірек» еніп, сол жерде қатты шашыраңқы болады. Басқаша айтқанда, дымқыл материалдан құрғаққа қарағанда аз жарық түседі. Дәл сол себепті, мысалы, дымқыл футболка мөлдір болып көрінеді: жарық дымқыл талшықтардан бірнеше шағылысуды сезініп қана қоймайды, сонымен бірге денеден шағылысады.
Сонымен қатар пленка да тегіс бетке ие, соның арқасында шағылысқан жарық әлсіз шашырайды. Яғни, жарықтың көп бөлігі шағылысу бұрышында шағылысады (мысалы, ылғалды асфальтта күннің жарқырауын белгілі бір бұрышта көре аласыз), ал әлемнің қалған бөліктеріне аз қараңғы болып көрінеді, бұл беті қараңғы болып көрінеді. Құрғақ материал жарықты жақсы шашыратады, сондықтан кез-келген бұрышта әлдеқайда жарқын болады.