Question

Менің жасым 23-те, жігітпін. Бірде-бір досым жоқ. Жан досты айтпағанда жай араласатын доста жоқ. Негізі өзім тепсе-темір үзетін, сөзінде тұратын жігітпін. Қызылордада тұрам. Мен секілді адамдар барма осынд

Answer 1

Бар) Мен сізден кішімін. Менде де дос дейтіндей дос жоқ жай таныстар десем болады

Answer 2

Менде де жоқ кезінде сыныптастарыммен мүлдем араласпағанмын тырыстым, бірақ олар менімен дос болғысы келмеді, жасқаншақ тұйық болдым, кейін колледжге түстім ол кезде  араласа бастадым, бірақ қатты емес, енді универге тапсырдым бірақ грантқа түсе алмадым, дистонционныйға тапсырғалы жатырмын ол жерге түссем мүмкін еске алатындай группаластарым болады деп армандайтынмын, бірақ енді дистонционныйға тапсырсам оларды қайдан табамын?  Мүмкін осылай жүре беретін шығармын жәй ғана араласатын қыздар ұлдар бар жан досым дейтін бір қыз болған, бірақ олда маған ренжулі 1 жыл болды, бірақ бірге оқымағанбыз жай общагада бір колледжден  келіп тұрдық    бір колледжде оқыдық яғни дос әлі таба алмадым шынымен де бұл бір дерт секілді.

Answer 3

Менің достарым көп бірақ нағыз бауырым жалғыз✊

Answer 4

Менің де қәзір досым жоқ. Ертеректе бала кезімізден бірге өскен, сыныптас достарым болды, кунде кыдырып жүретінбіз, тойларға барып, бар, клубтарға, спортқа бірге барып. Кейін мен иман жолына түстім, намаз оқи бастадым. Сосын қыдыратын, ұрттайтын, қыздарға баратын достарымнан алшактап кеттим. Олар мен бір кезде тойга барганмын, олар шақырып қоймағасын, бірақ артынан олармен араласа алмадым. Намаз оқитын достар таптым, кейін басқа қалаға кошип кеттим. Намаз оқып журген достарым сол қалада қалып қойды. Менің енді досым немесе достарым жоқ. Жалгыз жүрем. Кей кезде депрессияға түсіп кетем. Достасайын деп адамдармен сөйлессем, олар менен алшақтайды. Бұрынғы достарыма қайтайын десем, намазымды тастап кетемін бе деп қорқамын. Тек жәй таныс адамдар бар, бірақ оларды дос деп айта алмаймын. Менде енді қартайғанда дос іздеймін.