Осы мен жұмысқа тұруға бір де бір рет пара берімеппін. Сұраған адамдарды көзіммен көргем. Оқу бітірген жылдары анам да "қазіргі заманда ешкім ақшасыз жұмысқа тұра алмайды" дейтін пікірде еді (қазір өзгерді). Мен ол ақшаны аядым біріншіден. Екіншіден өзім қандай кадр болам? Менен журналист шыға ма жоқ па? Осындай нəрсе қатты ойландыратын. (Əлі де) Сол үшін еш себепсіз мені қабылдайтын жұмыс іздейтінмін.
Мәңгілік нəрсе жоқ қой. Сөйтіп біраз уақыт тағы іс таба алмай қиналдым. Онда да бос жүрмедім. Ұялмай, барлық танысыма жаздым "жұмыссызбын" деп. Бəлкім құлақтары шала қалса, хабарын бере қояр деп. Үмітім алдамады.
Қазір осы фб-ны атқарып отырып, "АҚШ-та оқитын жігіт жемқорлар еліне оралмайтынын айтты" деген тақырыпты оқып қалдым. Өзіміз кінəліміз! "Сұраныс жоқ жерде тауар да жоқ" дегім келеді.
