бір күні бала дала торғайын ұстап алады да, үйге алып кіреді. торғай жәнсебіл қып аман құтылудың қамын жасай бастайды да, кенет: / u6 p O; e w) ]* ?0 \
− ей, балақай! мен сияқты сайрай аласың ба? - деп құйқылжыта сайрай жөнеледі (оның сайрадым дегені баяғы бір шиқылдағаны еді). оған ілесіп бала да өз әлінше ән салады әжесінен үйренгені бойынша. торғай:. g2 @) Z# d7 r
− ей, балақай! мен сияқты жалғыз аяқпен тұра аласың ба? - дейді.& X s: D+ \! s- W+ B
− ей, торғай! мені не көріп тұрсың, мен адаммын! - дейді де, бір аяғын бүгіп тұра қалады зорға тепе - теңдігін сақтап.9 } V2 x2 t2 o) h
− ей, балақай! мен сияқты екі қанатыңды қағып - қағып, биіктен төменге ұша аласың ба? - дейді торғай. бала:/ X( c, y( B! v& g7 H, o- G
− па, осы да сөз боп па! міне, қара! - дейді де төрдің алдына орындықты қойып, екі қолын қомданып орындықтан көрпенің үстіне секіріп түседі. амалы таусылған торғай:; J1 {1 I: M1 G% V
− ей, балақай! бидәй жей аласың ба? - дейді бидәй таба алмаса қоя беруге шарт етпек болып. бала:# H c. E, @7 H- m/ C n# m
- V4 I3 |8 C8 \( V2 Y
− е, - дейді де, әжесінің асадал ішіне қуырып қойып қойған бидәйін өзі де жеп, торғайға да беріп мәз - майрам болады. осы сәтте торғай:
− балақай! суға шомыла аласың ба? - дейді далаға шығудың қамын жасап. бала:: {5 }. g" Z! H! Z1 J
− па, мені баласынып тұрсың ба?! мен батырмын! шешем айтқан суға шомылудың шолпанысың деп. әкем айтқан сен қырансың деп, әжем айтқан сен тірнексің деп, сондықтан да атымды «түлек» қойған. қанаты бар сені ұстап алғанда, су дегенің кешіп жүрген ойыншығым емес пе, қане, жүр сыртқа шығып суға шомылайық! - деді де, екеуі үй маңындағы ағып жатқан бір құлақ судың қасына келеді. сосын бала торғайға:' z; x+ h4 T5 m! ~( H4 j
: b: d8 T2 ^5 i& C
− кезек сенен болсын! - дейді көпестеніп.5 K! g% h( I) O9 }
6 b. f% ~5 f c* d9 t6 |3 q
торғай қанатымен суды сабалап жуынады. кезек балаға келгенде, ол әлдімен шешініп, сосын кішкентәй алақанымен үстіне су шашып торғайша қимыл жасайды. амалы таусылған тұрғай іштей қамығып, бала киімін кигенше үн - түнсіз тұрады да, тосыннан:
: \2 {' }; I; ~" _. P1 ]
− ей, балақай! екі аяғың, екі қолың тұрғанда ,сөзсіз, ұша аласың! мен де алғашында ұша алмайтынмын, бырақ анамның аспанға ұшып азық әкелетінін көргеннен кейін көкке ұшу арманым туындап кейін еркін ұша алатын болдым. жаңадан бері сенің де көп нәрсені істей алатындығыңды білдім, сен нағыз кереметсің, ұш аспанға! - дейді.
4 b& S' m) M* M3 g T) z/ W
бала бірәз ойланып тұрады да, басын қисайтып бұртия:+ ]# Z: \7 U- O# b
( Y ^9 H1 C/ A0 ]
− екі аяғым бар, бырақ қанатым жоқ, қос қолым бар, бырақ ол мені ұшыра алмайды биікке. деседе өзім ұша алмағаныммен ұша алатын сендей досым бар. сен менен қорықпа! әжем айтқан торғай өлтірме, тірі жан тіршілік етсін деп. әжем жаралмаған жан. өйткені ол кісі маған: торғай ұшқанда көкке қара, көктен торғай жерге қарайды. сонда көк пен жердің қожасы бар екенін екеуің тең көресің. құс қанша биікке ұшқанымен жем үшін жерге қонады. ал адам ойы биікке ұшса азық үшін жерге қонбайды. жерге қонбаған ой адамға құстан да биік самғайтын қанат силайды. мен сол қанатпен алқара көк аспанды шарлаймын әлі - ақ! сонда сенімен көк аспанда тағы да қауышатын боламын! - дейді де, торғайды қоя береді.
: E' H4 |( f$ R; ~; `! H
торғай қуана көкке көтеріле бергенде, баланың қасына әжесі келіп:
& E& F! L" x3 t: y i5 U
− ей, түлек! аспанға қарап не қылып тұрсың!? - дейді.8 Y; A4 [9 x4 K$ ]8 ~
& T+ g) Z+ X' d" s2 c$ K2 \& C3 G0 s
− әже! сіздің айтқан ақылыңыз бойынша торғайға ақыл айтып қоя бердім. ол да қуанып кетті. ол, сөзсіз, өзімен алқара көк аспанда қауышуымды асыға күтеді, әже! - деді бір түрлі мақтанышты сезіммен қуана.7 o! |( c( Y7 k1 N, i v; I
! ^6 M' ~' K9 t! f* }
әжесі немересінің басына аялай сипап:4 J! |1 ]. Q/ Z. n/ C3 k- J( N
4 W" J0 T/ M6 I1 \
−сен менің биікке самғар алтын қанатымсың, түлек! - деді мейірлене.
