Үйімдегілер аса бір маңызды сәттерде,яғни жарыстар,емтихан,сайыстар болған кезде,тура "Сен қолыңнан келеді","сен қабілеттісің" деп айтпайды. Сонда да олардың қолдауын әрдайым сезініп отырамын. Апам : "өзіңнің талабың біледі" деп отырады, ал әкем "не болды,дайындалып жатсың ба,қашан болады", деп сұрап отырады, ал анамның қолдауы мен үшін өте маңызды,"оой ертең не істеймін,шатасып қалатын шығармын" дегенде, "ешкімнен қорықпа,жақсы нәрсе ойла,ертерек жат" деп ақылын айтады. Бала "маған ата-анам қолдау көрсетпейді" деп отыра беруі керек емес, егер тұлға ретінде жақсы тәрбиеленген болса, ол өзі-ақ "мен ата-анамның атына кір келтірмеуім керек,қолымнан бәрі келеді" деп ойласа жөн болар еді. Әрине,балаға мүлдем қолдау көрсетпеу дұрыс емес, бірақ көп мақтасаң да болмайды...