Жаңа ғаламтордан мынадай бір жазбаны көріп қалдым:
"Қазіргі жастар құдайдың құтты күні бір-бірімен кездесе береді, кездесе береді. Одан кетсе түнімен, күнімен телефонға жабысып бір-бірмен сөйлесе береді. Жарайды, бүгін сөйлестің таңға дейін, ертең тағы. Осылай бір-біріне деген сезімін білдіреді, солай сүйетінін дәлелдегісі келеді. Бірақ, бәрі керісінше болатынын көбіміз түсіне бермейміз. Таңертеңнен кешке дейін, кештен таңға дейін сөйлескенде біршама бос сөздер айтылады, кейбірі өздерін қинап, қызының не жігітінің көңілін қалдырмас үшін өтірік сөйлесе береді, осылай жалғаса берсе бір-біріне деген қадірі кетеді. Ақыр соңында бір бірінен жалығып, айырылып тынады."
Мен керісінше ғашықтар сөйлеспей, айтатын сөзін іште сақтап жүре берсе түсініспеушілік туындайды деп ойлайтынмын. Сіз жоғарыдағы пікірмен келісесіз бе? Қазір "жүрудің" ұзаққа созылмауына осы жиі сөйлесу кінәлі ме?
