Сізге солай себеп жазу керек болып тұр ғой. Қолымнан келгенше...
Сен маған күлімдеуді үйреттің сол үшін жақсы көремін.
Мені қай күні,не үшін ренжіткенің есімде жоқ.Бірақ,сені көргенде тек мені ренжіткен күндерің есіме түседі. Мұнымды кек деп ойлама. Себебі,мен сені жақсы көремін.
«Ешкімге сенбе» деп айта бересің. Білмейді ғой дейсің бе?! Жарайды.Тілегіңді қабыл алдым. Сенім демекші... Маған сенбейтін сияқтысың. Сенші...Менің осыдан шабыт алатынымды сенен артық білетін адам жоқ қой. Мен...мен саған сенем. Бәрін-бәрін ұмытып,саған сенім артамын. Себебі,мен сені жақсы көремін.
Екеуміз жақсы тіл табысамыз. Сен маған бәрін айтасың. Мен басымды изеп қана отырамын. Бұл менің өзіндік пікіріім жоқ дегенді білдірмейді. Жәй,мен сені түсінгім келеді. Тырысып жүрмін. Түсіну арқылы,сені сол әлемнен құтқарғым келеді. Себебі,мен сені жақсы көремін.
Сен маған ренжіп жеңем деп ойлайсың ба? Бұрыс ойлап,қателескеніңді қаламаймын. Себебі,мен сені жақсы көремін.
Сен мені кешіресің қайта қабылдайсың.СОл үшін де мен сені жақсы көремін.