Атеистер құдайға сенбейтіндер емес екен. Тек дінсіздер. Шетелдік досымнан сұрып едім, "Атеист болып өмір сүрген қиын емес пе? Адам қиналғанда көмек сұрайтын, қуанғанда шүкірлік ететін Құдайы болғанда, рухани азық алатын діні болғанда, берік сенімге ие болып, өзінің арқа сүйейтін тірегі бардай сезінеді ғой. Ал сен қиналғанда не істейсің?" деп едім. "Мен Құдайға сенем. Бірақ өз қалауымша сенем. Ешқандай діннің ережесімен сенбейтінім ғана сендерден ерекшелігім" деп жауап берді. Онымен қоймай, "Қарап отырсам, мен араласатын Қазақстандық студенттердің де менен еш айырмашылығы жоқ, Құдайға сенем дейді де, басқаша әрекет жасамайды ғой. Мұсылмандар күнде иіліп дұға жасайды (намазды айтады) деп естіп едім" демесі бар ма? Осыны естіп қатты ұялдым. Шынымен біз сырт көзге атеистен еш айырмасы жоқ қауым ретінде көрінеміз бе?