Орынды сұрақ. Меніңше тәрбиенің жоқтығы, ата ананың балаға дұрыс назар аудармауында. бұған ата ананы кіналай алмаймыз. оларда баласының болашағы, отбасы қамымен жүр, алайда ата ананың басты парызы бала тәрбиесі емес пе?! Егерде балаға жастайынан салт дәстүріміз бен әдет ғұрпымызды, ертегі әңгімелерді оқып, меңгертсек, өсе келе баланың бауырмалдық, патриоттық сезімі берік болар еді. Шыны керек бірнеше жылдан соң, ата бабаларымыздың есімдері мен тарихы, салт дәстүрлері ұмыт қала ма деп ойлаймын, қорқамын. Оқушыны былай қойып, кей жасы үлкен кісілерден мынау қандай дәстүр немесе қымызды қалай ашытады деген т.с.с. сұрақтарға жауап бере алмайтынын көріп жүрмін. Әрине бес саусақ бірдей емес. Сондықтан құрметті ата аналар мен ұстаздар, білімді қойып, ең алдымен салт дәстүрімізді үйретейікші, сонда ғана елінің малын емес, қамын жейтін, ру мен жүзге, районға бөлінбейтін жастарымыз көбейер еді)))))))