Абайдың ұғымында : Еңбек танымды арттырады .Еңбек естіген нәрсені бекіте түседі.Адам алған білімін ретке келтіреді,керектіні керексізден сұрыптап,ақылды болады.Сондықтанда ол еңбекті барша игіліктің негізі,оған деген сүйіспеншілікті адамдық өмірдің басты мәні мен мақсаты деп санайды .Ал жалқаулықты барша қырсықтың,одан туындайтын жарамсақтықты барша қиянаттың,мақтаншақтықты түзелуден үмітін үзген бейшаралықтың түп атасы деп түсінеді.Халықтың"түзілмейтін қайыршыға"айналдырмайтын амал :"егін,сауда,кәсіп,ғылым"деп біледі.Ол тек ыждаһат пен ынта бар жерде ғана жүзеге асады.Абайдың:"Құдай саған еңбек етуге жеткілікті күш берді.Бірақ сен еңбек етпейсің.Құдай саған ғылым берді.Бірақ сен оқымайсың.Құдай саған сана берді,сен оны жоғалттың.Сен ерінбей еңбек етсең ,шыдамдылықпен іздеп,пайдалы жұмыс жасасаң-бай болар едің",-деп жазғыртыны да сондықтан. Осы сөйлемдерге маған,әр сөйлемге тоқталып морфологиялық талдау жасап беріңізші өтінемін.
