Сіз достықты қаншалықты ұзақ сақтай аласыз? Мысалы мен өзім қыз баласы болсам да қыздармен ұзақ достаса алмаймын. Біреулері жігіттерін қызғанып арамыз суып кетсе, біреулерінің бойындағы жаман қасиетін көріп соны түзе деп қанша рет айтқан сон арамыз суып кетеді. Қатесін дұрыстамағаны үшін мен ренжісем, сол қателерді айтқаным үшін маған ренжиді. Кейде қателіктері туралы мүлде айтпай, бес алты рет қайталанса, сол қателіктері үшін ұялмаса көңілім суып кетеді. Сомен бәрі бұзылады. Содан кейін бақталастық. Соңында менімен жарысып одан төмен қалсам мазақ қылып, озып кетсем үндемей ара қатынасымыз үзіле барады. Тұрақсыз достастық маған психологиялық тұрғыдан қатты әсер етеді. Ешнәрсе өзгермесін білсем де жылап, сағынып қала беремін. Ал ер жігіттерге келсек қыздарға қарағанда олармен достығымыз ұзаққа барады. Екеуіне бірдей қараймын сонда да айырмашылық жер мен көктей. Осыдан кейін мен адал достықтың бар екеніне күмәндана бастадым. Сырымды да ешкімге айта алмаймын. Себебі бір екі рет қыздармен ұрысқанда бетіме басып, жарияға жар салған. Ұрыстан кейін сырдың бәрін жайып салу үлкен қателік деп санаймын. Әр адаммен достығым үзілген сайын ұзақ ойланамын неге бұлай болды? Жауап жоқ!!! Қателік менен де кететін болар, бір Аллаға аян. Мені итеріп тастаған адаммен қайта араласу мен үшін бір азап. Қанша дос болайын десем де, айтқан сөздері, іс әрекеттері кедергі болады. Енді сұрақ: достықты ұзақ сақтау үшін не істеу керек? Сізде де осындай жағдайлар болады ма? Сіз достықты қаншалықты ұзақ сақтайсыз?
