Жазда отбасызбен Алматыға қыдырып бардық. Онда Алатаудың етегіне табиғатты тамашалауға шықтық. Қысы жазы түсі өзгермейтін шыршалар неткен əсем. Кенет көзіме ойнақтаған тиін түсті. Талдан талға секіріп, шырша бүршігін теріп жүр екен. Келесі талда екіншісін, одан əрі үшіншісін байқадым. Қасыма шақырып, ұстап көргім келіп еді. Дауыстағанымда бəрі ұяларына тығылып қалды. Одан кейін оларды қайта көрмедім. Неткен əдемі еді. Сол бір нəзік жануардың бейнесі əлі есімде. Жетпеген жерін толықтырарсыздар.
