Рух пен тiл
Табигаттын озгермейтiн занына бур бетiндi,
Кай кезде де туган тiлiн туган анан секiлдi.
Бабалардын арманы бар мына кызыл гулдерде,
Олар елiн,тiлiн коргап жанын киган бул жерде.
Ултсыздану заманында,
Тiлiн нарык табанында,
Конбiстiк бар кадамында
Рухынды басып кеттi карын.
Тiлiндi жогалтсан,
Дiлiндi жогалтсан
Жогалтасын,жогалтасын барiн.
Адам канша болганымен дарынды арi табанды,
Туган жерiн суймей турып суймек емес галамды.
Озге ананын мазмунына,мерейiне тор курар,
Алдымен оз анасын суйе алмаган сорлылар.
Нарык-гасыр барiн сатып жiбере ме алтынга,
Кiм калады сол алтынга сатылмайтын калпында?
Жалгандык бар ултсыздардын беделi мен данкында,
Ана тiлiн сыйламаган сыйламайды халкын да.
