Қыз бала бойжетіп, әке-шешесінің алдында еркелеп өседі. Ол оң жақта отырғанда-ақ келін болып түскенде атқаратын ауыр да ардақты міндеттерін үйреніп, үй шаруасына икемделіп, жинақылық пен таза болуды ұдайы есте сақтауы керек.
Күні ертең біреудің босағасын аттаған кезде жақсы келін атану үшін қыз баланың бойына кішкентайынан мейірбандылық, адалдық, сыпайылық, сезімталдық, еңбекқорлық сияқты жақсы қасиеттерді дарытқан жөн.
Қыз бала өзіне өмірлік жұбайын таңдаған кезде ерекше жауапкершілікпен қарап, оның маңызын түсінген абзал. “Қызға – қырық үйден тыю” деп дана халқымыз бекер айтпаған болар. Сондықтан да қыздар сән қумай, ашық-шашық киінбей, жүріс-тұрысына мән берсе, құба-құп.
Келешекте сүйкімді келінге қажет қасиеттерді зердеге түйіп, жақсы жеңгелерден үлгі алу әрбір қыз балаға артық болмас еді. Мұхаммед пайғамбарымыздың хадисінде: “Ұяттылық пен әдептілік әрқашан қайырлы істерге бастайды”, – делінген. Әдеп сақтап, инабаттылық таныту қыз балаға жарасып тұрады. Бұл – тәрбиенің көзі.
“Қыз еркем, кестесімен көркем” дегендей, қыз бала иненің икемін біліп, ою ойып, кесте салса, қандай жарасып тұрады емес пе?!
Қыз бала жат жұрттық саналады. Ата-ана бауырында аз күн қызықты дәуір өткізгенімен, өмір бойы бірге тұрмайды.
