Баука, саган рахмет! Осы суракты козгагалы 1 айдай уакыт болып калыпты. Ол кезде айелим балларыммен торкининде болган. Менимен ренжисип емес 4 жасар балдызым ауырып больницага жататын болган сон апкеси ретинде айелим барган. 8-желтоксанда барып алып келдим. Келгеннен кейин бари жаксы болган. Казир мен командировкадамын. Бугин ягни 18.12.13. айелим звандайды. -Пальто алып беремин деп един гой. Мамамнан карызга акша алып сен келгенше ала берейин дейди (мамам дегени енем, Алматыга жанагы ауырган кишкентайын каратуга келген). Мамада акша болса мейли келген сон кайтарып беремин гой дегенмин. Артынша 1 саг. кейин кайта звандайды - мамамда жок екен, иниме (Зайсанда жумыс истейтин балдызым) айтайын мамамнын карточкасына сол акшаны аударсын -дейди. Мен бир жагынан уялдым айелимнин озинин тугандарынан пальто аламын деп карызга акша издеп жатканынан. -Болмаса пока коя турсай. Откендеги карызды кайтару керек (озине алтын алып бергенмин), права алып бер деп отырсын, февральда папаннын асына барамыз, оган да акша керек-десем телефонды коя салган. Артынша собщ. жиберипти - Ия болды алмаймын, уайымдама деп.
Ренжимесин деп шама келгенше жагдайды жасап журмин. Бир зарплатаны былай тартсан былай жетпейди. Оз кушиммен уй де салып жатырмын. Уй салганнан кейин жагдай белгили гой акшаны унемдегин келеди. Менин бир куйетиним озимнин катарластарыма караймын. Дал мендей азамат жок десе де болады. Жумысым оте киын. Соган карамастан аброй да бар. Кайын журт енем болсын кайсы болсын мени катты жаксы кореди. Ойткени тирлигимди корип отыр гой. Шамага карай оларга да комектесемин. Ишпеймин, тартпаймын, 1 шаг терис журмеймин. Тек кейинги кезде иштеги жиналып калган шерди таркату ушин 1-2 рет пиво иштим. Онда да адейи кишкене болсын иштей айелим ойланар ма екен деп. Буган не болды, алде маган ренжип жур ма- деп менин ишки жан дуниеме унилудин орнына -"Ишсен озин ишкин келип ишип журсин. Енди ишсен мени жаныннан корем деп ойлама"-дейди. Ыза болып мен собщ. жибердим: -"Мен ишти деп кете салу сен ушин киын емес екенин билемин. Кетсен кет. Хабарласпа"- дедим.
Осындай тирликтерине карап ойланамын. Шынымен айелим таубасын умытты ма? Шынымен осындай жаман минезди болганы ма?
Мойындаймын ишки жан-дунием алсиздеу адаммын. Жакын адамымнан жамандык байкасам жараланып каламын. Сиздер айткандай жаксы коргенимди билдирип, жылы создер айтып, силап, айткандарын орындап дегендей барин истеп кордим. Онсызда солай болатын. Бирак айелим басыма шыгып кетти. Жок жалпы айел адамдар сондай акымак бола ма? Не истесем болады? Жумысы ауыр ер азаматка бул жагдай катты ауыр тиеди екен. Шыныменен аракка баскын келеди...