Компьютер алғаш шыққанда, бөлмеге сыймаған-мыс.
Бара-бара үстел үстіне қойылатыны, тізеге қонатыны шықты. Кейін қалтаға сыйып кететіндері.
Былай жалғасса, қай жерге кіретіндігі толғандыра бастады.
- Тек ақымақ адамдар ғана өздеріне тым сенгіш болады. Ал ақылды адам әрдайым абайлап, әр нәрсені есепке алып жүреді.
- Шын ба? Солай екеніне сенімдісіз бе?
- Әлбетте! Жүзде-жүз сенімдімін!
- Маган дуружба тасташы.
- Жарайды.
- Суреттеримди багалап кетши.
- Жарайды.
- Болискен сылкаларыма кирип, каментари жазып кетши.
- ЛІБӘ-Ә-Ә!!! Не деген зайы балықсың! Одан да логинім мен паролімді саған дарить ете салайын, ептібайымайттың баласы. Жоғал нақ!!!
- Кеттік! «Атдушы» ішіп қайтайық.
- Болмайды, күн шыжып тұр ғо.
- Жай пибілетіп қайтамыз. Не болд сонша?!
- Ұят болады. Оның үстіне, і-і-і, Рамазан да келятр.
- Тіпті жақсы! Жыламащ, на! Шақыр оны да. Как раз адам көп болғаны жақсы.
Осылар ше?
Жұбатхан
пікір
