Тасып бара жатқан ақындығым жоқ...
Күлімсіреген көздерің
Қуанышқа бөлейді.
Тәтті-тәтті сөздерің де
Жылы-жылы жебейді.
Алма болған қызыл бетің
Сыйластықты теңейді.
Шиедейін еріндерің
Еліктіріп сөйлейді.
Жібек жіптей қара шашың
Тұңғиыққа билейді.
Қабақтағы қара қасың
Басқа қызға келмейді.
Осы айтқан көркем сөздер
Назираны көздейді.
Ақылшы дос Назирадай
Мына әлемде кезбейді.