Корей тілінің хангыль әліппесі 15 ғасырда Сечжон патшаның ұсынысымен пайда болды. Хангыл графикасын қабылдар алдында Сечжон патша және ел басшылары көне ұйғыр, моңғол және ежелгі қытай жазбаларын зерттеген. Ғалымдардың фонологиялық зерттеу жұмыстарының негізінде хангыл жазу графикасы қабылданды. Олардың ұсынысы бойынша сөйлем буындарды үш дыбысқа бөлу керек деген ұстанымда болды, яғни басында, ортасында және соңында. Керісінше, қытай тілінің заңдылықтарында буын екі дыбысқа ғана бөлінетін.
Хангыл алфавиті 10 дауысты және 14 дауыссыз дыбыстан тұрады. Бұлар көптеген буындарды қалыптастырады. Хангыл жазбасы үйренуге өте ыңғайлы және оңай болғандықтан халықтың сауаттылыған арттыру ісі мен баспа ісінің жылдам дамуына әсер етті.
