Біз әрқашан өзіміздің сенетін,ұнататын,жақсы көретін адамымыздың қасымызда болғанын,әрқашан қолдап,қорғап жүргенін қалаймыз...Себебі,жабырқаған сәттерде жүрегімізге жақын тек сол адам ғана деп ойлаймыз....Күтеміз...Ал ол адамның сенбей,қашуы: олда дәл солай сеніп,жүрегінің жылуын сезініп ,қолдау күтеді...Тек,,басқа адамнан...Біз сияқты ол да сол адамды жүрегіне жақын деп ойлайды...Ал оның дәл солай жүрегіне жақын адамы,,басқа адамды ойлайды...Мінее,,біздің өзімізді паналап,қорғап,қолдау білдіргісі келетін жандарды жанымызға жуытпайтынымыз да сондықтан ғой...
