Біздің қазақ халқы сөзге шешен, дана келеді. Соның бір көрінісі көп нәрсені тікелей емес, бейнелеп, сөзбен кестелеп жеткізеді. Мысалы бір жасөспірімнің аяқ алысы, еті тірілігі ұнаса оны халқымыз " Көзінде ұшқын бар екен, түбі бір жерден шығады"-деп айтады. Кейде көңіліне жаққан адамға "Көз жанары байсалды екен, ақылды болар сірә"-деп жататынымыз да бар. Соған қарағанда "Көз адам жанының айнасы"-дегенді қате айтпаса керек дана халқымыз. Сол сияқты кейбір сөзінде тұрағы жоқ, жылтың, сенімсіз адамдарды да " Әй қайдам, осыңа сенім жоқ,шыли көзі ойнақшып тұр екен"-деп бейнелейтіні бар. Шынында байқап зер салып қараса өтірік айтып тұрған адамның жанары бір орнында тұрмай, жанарын жасырғысы келгендей ойнақтап тұрады.Осыған қарағанда бұл сөз адам мінезінің жақсы жағын білдіретін балама болмаса керек, осыған қарап өздерің ой түйе беріңдер.
