Бала кезімде апам рахмәллүк әр айда бейсенбі күні таңертең күн шықпай тұрып аузы күбірлеп жүріп тостағанда түтетілген адыраспанмен бөлме бөлмені аралап, ұйқыдағы біздердің басымыздан айналдырып аластап жүретін еді. Ал енді қазір бәрі білгіш бірдеңе істесең айтатындары шерік, ол болмаса фэншуй бар базарда, түсінбейсің.