Мен мектепте жiгiт туралы ойланып та кормегем, ал ЖОО-га тускенде онша кылыкты болмаганнан ба, маган жiгiт карамайтын. Мен де окуга ден койган, еркекшоралау кыз едiм. 2-курсты тамамдаганда катты озгердiм. Бурынгы карамайтын жiгiттер кыр сонымнан калмайтын болды. Бiр отырыста бес жiгiт болса, сонын барi маган киыла карап, кошемет жасауга тырысатын. Бiрак оны тусiнiп, жiгiтпен сырласа коймадым. Оз алдыма сызылып, уялып журе беретiнмiн. Бул кезде менiмен катар кыздар уйленетiн жiгiтi бар, тiптi, турмыска да шыгып улгерген еды. Сонгы курста жургенде бiр жiгiттi сырттай унаттым. Ол да маган коп карайтын. Уакыт оте екеуiмiз жакын араласып кеттiк, соны улкен махаббатка уласты…
Суйiктiсiн кызганбаган еркек шошкамен тен! Демек, жiгiт кызды кызгануы керек. Бiрак оган шектеу коя алмайды. Менiн жiгiтiм кызганса куанатын едiм. Менi суйгенi деп бiлдiм. Ол баска жiгiттердiн козi тусетiндей боянып-киiнбе десе, киiм дукендерiн сонымен бiрге аралап, оган унайтын киiмдердi алатын болдым. Шаш санi, макияж, киiм... Содан сон ол маган сенiп, менi суйетiнiн айтудан жалыкпады. Ал мен оны кызганбайтындай етiп бар айтканын орындап, стилiмдi ауыстырдым. Бiрак уйiндегiлермен таныстыруга алып барганда онын анасы менi унатпады. «Ештенеге талгамы жок екен, муны кайдан тауып алгансын?» дедi. Мен буган да ренжiгенiм жок. Суйгенiм ушiн барiне кол сiлтеп коя бердiм, ол да бастысы маган унайсын дедi.
Бiрде байкамай ангiме арасында бiр жiгiттiн атын айтып калдым. Онын маган мулдем катысы жок, бiрак жiгiтiм сол туралы казбалап сурак койып кеттi. Бiз ренжiсiп коштастык...
Бiрнеше кун хабарсыз кеткен жiгiтiмнен хабар алгалы озiм хабарластым, ол уйiне шакырды. Уйiне барсам, маскара!!! (facepalm) Озiн-озi тiлiп тастаган. Денесiнде сау тамтыгы жок. Барлыгы сол кызганыштан болыпты... "Кызганыштан куйген жердiн барiн тiле бердiм" дейдi, акымак. Содан кейiн жiгiтiм менi катты жаксы коредi екен гой деп оган катты сендiм де, кызганатындай бiр де бiр адет-кылык корсетпедым. Тiптi, бурын жiгiтпен журмесем де, жiгiт тускен суреттердiн барiн жыртып, отка жактым. Студенттiк омiрден калган бiр альбомдык естелiктiн козi жойылды. Онын отбасысы да маган уйрендi. Бастапкыда менсiнбегенiмен кейiн мiнезiмдi бiлiп унатты. Уйленуiмiзге келiсiм бердi.
Бiрак... уйленетiн уакыт жакындаганда ол... менен алыстай бердi. Онын достары, озiмен катар туыс жiгiттер "мына кызга уйленесiн бе, небiр кыздар жургенде муны кайтпексiн?" деп "акыл" коскан екен. Содан екi ойлы болып журген жiгiтiм баска бiреумен де журiп коредi. Мен мунысын сезiп, бiрнеше рет кешiрдiм. Ойткенi, ол жылап турып талай кешiрiм сурап келген. Журттын козiнше аягыма жыгылудан арланбайтын, жата калып аягымды кушактап жылайтын. Онын бул арекетi менi алi де тан калдырады?.. Бiр жолы осылай карындасынын козiнше кешiрiм сураганда коркып кетiп кашамын деп онбай кулагам, ол аягымды кушактап улгерген едi…
Бiрде онын анасы менi уйiне конак кутемiз деп шакырды, сондагысы менi сынагысы келген сиякты. Мен барып конак кутуге комектестiм. Ал сол кезде жiгiтiм адемi киiнiп бiр жакка шыгып барады. Кайда баратынын айтар емес, "мен сенiн уйiнде отырамын, ал сен кетесiн бе? Сен ушiн келген жокпын ба осында?" десем, "отыра бер, мамам бар гой. Тез келемiн" дейдi. Анасына кететiнiмдi айтып, жiгiтiме iлесе мен де шыктым. Сойтсем, тауга, женiл журiстi онбагандармен конiл котеруге жiгiттермен кетiп барады екен. Урысып-таласып, уш кун дегенде кайттык. "Озiм кайтамын" десем, жiбермейдi. Сонда катты ренжiдiм, ал ол демалысына кедергi болганым ушiн маган ашуланды.
Олардын уйiне келдiк. Кайда жургенiмiздi мен онын ата-анасына баяндадым. Сонда жiгiтiм, "бул алi ештене емес, мен саган уйленгеннен кейiн корсетемiн алi, калай журетiнiмдi!" дегенi. Мен "алi де кеш емес, мен саган турмыска шыкпаймын!" деп катты созге келдiк. Ол сол жерде маган бiр затты лактырып жiбердi. Бетiме тидi!.. (мунысын омiр баки умыта алмаймын. “Суйемiн” деп турып кол котеруге бола ма? Демек, суйетiнi отiрiк!) Оган турмыска шыккым келмейтынын айтып, уйiндегiлермен коштасып шыгып кеттiм. Кетiп бара жатканымда ажесi "терiс бата беремiн, екеуiне айырылысуга болмайды" деп коймады. Карындасы жылап, ал калганы ан-тан болып калып койды.
...Содан кейiн ол "оз кателiгiн тусiнiп" бiрнеше рет келдi. Арага анасын салды, менi танитын бар туысы бiздi кайта табыстыруга тырысты. Ол маган аянышты болып корiнуге тырысты. 1 жылга жуык уакыт откенде ажесi коз жумды, ол кiсiнiн сонгы аманаты бiздi уйлендiру екенiн де анасы айтып келдi. Бiрак, мен оны кешiре алмадым. Балкiм, кешiрер ме едiм, егер "мен саган алi уйленгеннен кейiн корсетемiн коресiнi" демегенде... Жан-танiммен суйген жанды киып кету маган да онай болмады. Кундiз-тунi коз жасым тыйылмады. Онымен бiрге журген жерлерден отсем, козiме ерiксiз жас келетiн. «Кешiре салайын ба, кол котерсе не бопты? Барi де уйленген сон келiншегiн уратын шыгар?» деп ойладым. Оз-озiмдi тежей алмай, канша рет кайта табыскым келдi. Бiрак алдагы болашагымды коз алдыма елестетсем, озiм шошыдым. Журегiм жылап-жылап койды, 1-2 жыл оны умыта алмай журдiм. Суйген, сенген адамым солай иттiк жасауга датi барган сон, баскаларга мулдем сенбедiм. Онымен откiзген уакытымнын барi боска откен кундер екен. Бiр гана окiнбейтiнiм, ол канша отiнгенiмен, сезiмге ерiк бермей, пактiгiмдi сактап калганыма куанамын!
Бугiнде одан Кудай сактаган екен деп ойлаймын. Талай адамды тамсандыратын сулулыгым болганымен талгамды умыттым, озiмдi умыттым. Тек сол ушiн омiр сурiппiн. Ал озiн ушiн омiр суру деген кандай рахат!!! Асiресе, жанында сен ушiн омiр суретiн жандар жургенде!!!
PS Бул хатты газет-журналга жариялауга, теле-радио багдарламаларда окып, пайдалануга болмайды! Бул менiн ешкiмге ашпаган сырым, тек кыздарга сабак болсын деген оймен жазып отырмын. Ал катты унаса, руксат алыныз!
