Осы ретте пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) мына хадисін айта кеткен жөн. «Расулулла (с.ғ.с.) мағынасыз және жағымсыз аттарды жақтырмайтын еді. Бірде Хузн деген сахабадан: «Атың кім?», – деп сұрайды. Ол: «Хузн (яғни «қайғы»)», – дегенде Мұхаммед (с.ғ.с.): «Сенің атың – Сахл (мағынасы «жеңілдік» болсын)», – дейді. Сол кезде сахаба: «Жоқ, әкем қойған атты өзгертпеймін», – депті. Кейін Хузнның баласы: «Әкем қойған атын өзгертпеді. Біз ешқашан қайғыдан құтылмадық», – деген екен». Яғни ат қою ойнап емес, ойланып істейтін үлкен міндет.
«Алдаркөсенің алғашқы қадамы» атты ертегіде де оның неге осылай аталғаны жөнінде былай деп айтылды: «Адам өзінің азан шақырып қойған атына сай өмір сүреді» дейді халық. Солай болса солай да шығар. Алдаркөсенің әкесінің есімі Алдан екен. Ол шынында да өмір-бақи алданып өткенге ұқсайды. Содан да болуы керек алданудан зәрзап болған аңқау азамат тұңғышының атын Алдар қойыпты. Жаратқан Жаппар иеміз соны түсінген ғой. Алдар тәй-тәй басып тілі шыға бастағаннан ешкімге есесін жібермейтін ақылды да алғыр бала болып өсіпті».