Ия, өте дұрыс айттың, енді есіме түсіп жатыр.Қодар мен Қамқаның масқара бірақ,жазықсыз өлімінен соң Абай шошынып ауырып жатып қалады.Сол кезде Барлас пен Байкөкше Ұлжжан ауылына келіп бір ай уақыт өлең, жыр, термелерді шырқап, содан Абайға рухани күш пайда болып, аурынан айығып кетеді. Тіпті Ұлжан ман Зеренің баласының жазылуына осмы ақындардың септігі тиді деп риза болғандығы сондай, үстеріне жібектен шапан кигізіп, астарына бір бір жүйрік аттан мінгізіп жіберген.