паровоздың жер тарпыған дүрсілі бірте-бірте жақындай түсті. Ақзейнеп көзіне кеп қалған жасты әрең тыйды. Әлдекімдердің даусы көше жақтан шығады. Сырттан көрген, көрген болама, ауызба-ауыз сөйлеспеген соң. Қашан ұйықтағанымды өзім де білмеймін, таңертен оянсам, бас жағымда Нығымбет пен Әбдірәсіп тұр екен. Көптен көрмеген туыстарған жол жөнекей соғуды жөн көрдім! Сұр қоян қамыстың арасындағы қасқырды байқай салысымен алды-артына қарамай қаша жөнелді. Қаысм өзінің кезерген ернін Қаншайымның оттай лаулаған бетіне абайсызда тигізіп алғанын бір-ақ білді!!! Жазды күні, күннің шуақты мезгілінде ата-әжеңнің қасында демалғанға не жетсін!!!жіберген қателіктеріне кешірімін алған оқушы, мұғалімге ендігөрі қайталамайтынына сөз берді!!
