"Ол басқа қалада, мен басқа қаладамын. Бір-ақ рет көрдім. Мерекелерде құттықтап,смс жазып жібергенімді өзім де байқамай қаламын. ол смс-ке міндетті түрде жауап қайтарады, рахметін айтып. Бірақ ешқашан мазаламаймын. Оның есімін күніне аузыма жүз рет алып, түнде жатарда тілеуін тілеймін. Бірақ онымен қалай тез араласып кету керек екенін білмеймін.Онымен ортақ достар тек соның тарапынан.Менің бір танысымның досы" - құрбым Мадина осы ойын екі айдан бері қанша рет айтқанын мен ұмытып та қалдым. Бірақ оның бойындағы өзін-өзі жеуі, шаршауы, селқостығы мені бей-жай қалдырмай бара жатыр. Қарасам, екеуі де өте тәрбиелі. Бірақ, әр саланың адамдары. Олардың жақын танысып, достасуы мүмкін бе? не істесе болады.