Сіздермен пікір алмасқым келеді, мен үйіме бір жетім қызды кіргізіп едім барар жері болмаған соң, жаным ашып кетты күйеуімнен рұрсат та сұрамадым ол қызды қасыма жұмысқа орналастырдым, киіндірдім, оқыттым, қолмнан келгеннің бәрін жасадым шын бауырымдай көрдім қолымда 2,5 жылдай жүрді ақырында күйеуіммен арамыз бұзылды маған күйеуім кете бер балалардюы тастап дейді үйдегі қызды айтты сол қарайды деп не керек күйеуіммен ажырасып барып қосылдым әрең басымыз қосылды қазір төрт балам бар 2 жыл жоқ болып кеткен сол қыз қайтадан келіп жүр үйге қиналып кеттім сіздің жақсылығыңызды енді түсіндім деп көмек сұрады енді не істерімді де білмеймін. Сіздер қалай ойлайсыздар бастарыңыздан мұндай жағдай өтті ме, не істерімді білмеймін.
