Ол менен 1 жас кіші жігіт, кезінде менімен жүріп жүргеннін өзінде көп қыздарға козін салды, мен қанша тастап кеткеніммен артымнан қалмай сүйетінін айтып, жас болғасын жай мазақ қылдым деген сылтаулары бітпейтін. Мен оны шын сүйгендіктен көп кешірдім. Біз солай 2 жыл жүріппіз, қазір мен одан бас тартым, оған себеп көп болды. Менің анам оны жүре бастаған кезден жақтыртпады, сенен жасы кіші деп. Бірак мен анама қарсы шығып, сүйетінімді айтып жендім. 2 жыл жүргеннен кейін ол жігіттін де анасы мені жактырмайтынын білдім. Онда да анасы маған звондап баласынан бас тартқанымды қалады және ұлынын мұны білмеуін айтып қорқытты. Мен не істерімді білмедім. Қатты қиналдым. Анасынын айтқанына келіспей күресуіме болатын еді, бірак менің жігітімде өзіме адал емес еді. Сөйтіп жігітімді тастап кеттім, қазір 1 жылдай болып калды әлі ұмыта алмай жүрмін, ол да мені ұмыта алмай күнде хабарласады. Ол озіне сенгенін қалайды, енді алдамайтынын айтып, бақытты қылам дейді. Өзім қалағаныммен болашағымды ойлаймын.Жасым 20-дан асты. Қазір қиналғаныммен уақыт оте умытатын шығармын деп ойлаймын. Не істесем болады? Оған сенуіме бола ма?
