Менің дос қызым бар, ол қыздан менің жасым үлкендігі бар, ол мені ағасындай көреді негізі... Жақсы араласамыз, арамызда құпия жоқ десек те болады, кездесіп тұратын едік... Енді кездескенде кәдімгі достар секілді ойнап-күліп, әңгімелесіп қайтамыз, кейде айтылатын әңгіме де қалмайды, сонда жәй бірге музыка тыңдап, видео көріп отырамыз, қысқасы қызық болмай кетеді кейде....
Кездесуге ылғи да мен шақыратынмын, соңғы кездері мүлдем сиреп кетті кездесу...
Енді ол мені шақыруды бастады, баста намекать етіп айтып жүрді, мен сезсем де өтірік тақытыпты ауыстырып әкетіп жүрдім, енді нагло айтты кеше, "ертең практикадан шыққан сон хабарласам деген адаммын ғой, сол хабарласқаным жоқ... Неге екенін өзім де білмеймін...
Мен оған ғашықпын, бірақ жәй дос болып кездесе бергім келмейді...
Қыздаааар, сіздерде осындай жағдай болғанда дос жігітіңізбен кездескенінде не қалайсыздар? Әңгіме айтып қайтарсыздар ал, бірақ менде оған айтатын әңгімем жоқ... Өмірім бір қалыпты, өзгеріс жоқ... Өзім жалыққандаймын құр кездесуден, енді оны да жалықтырмау үшін не істесем болады?
Бүгін хабарласқаным жоқ, хабарласпайтын да шығармын, басқа шаруаларым да бар... Кешкісін агентке кірсе тағы да айтары сөзсіз... Ертең суббота, уақыт жетерлік...
Мені дұрыс түсініңіздер...
-