Сүйіпте тұрып, сүйікті болып,
Сетінеп жаным шерленіп.
Сүюді бақыт дейтіннің бәрі,
Әліде сүйіп көрмеген.
Адасып барып, таласып талып,
Сүрініп сосын ескірді.
Адамның нағыз баққытты шағы,
Сүймеген кезі ешкімді.
Жалынып барып, жұлынып жанып,
Жүрек көзінен жас тамад.
Махаббат оты тұтанған сәттен,
Бақытсыздықтар басталад.
Көрінбес көзге елесті қуып,
Көңілді сосын бір демдер.
Адманың бәрі сүйіскен сәттен
Бақытын іздеп жүргендер.
Санасы әбден ескінген деме,
Санама жасық, пысыққа
Баққыты болғың келсе егер достым,
Сүюге онда асықпа!
Адастым дей бер адамның бәрі,
Бақытқа сендей асыққан.
Бақыттымын деп айтпайды бірақ
Себебі олар ғашықтар!
Өзімде тұтқын шығалмай келем,
Жүректей жұқа бөлмеден
Сүюді бақыт дейтіннің бәрі,
Ешқашан сүйіп көрмеген...