Ғабең ғибраты Оймақтай ой, сүйем сезім әуресі, Тәңір өзі кешсін кетсем сәл ағат. Сөзге сөздің түскен кезде сәулесі,- Дейді Ғабең, - жарық шашсын ғаламат! Бізге тылсым бір құдірет күштен бе, Аспан мен жер кетер кейде астасып. Сөзге сөздің көлеңкесі түскенде, - Дейді Ғабең, - қара түнек, баспасын! Айға қолың жетер, жетпес – мәңгі соз, Өмір өзі толтырады олқысын. Әдебиет – ең әуелі жанды сөз,- Дейді Ғабең, - өр өзендей толқысын Ә. Қайырбеков
