Негізі сізге қиын екен! Алдымен сұрап алмадыңыз ба Күйеуіңіздің сізге неге олай істегенін? Мүмкін сізді сынаған да болар?! Мүмкін отау құрғандарыңызға екі ойлы болып осындай қадамға барған да болар..Біз білмейміз ғой, неліктен ондай әрекетке барғанын...Қазір, міне 8 жылдан асып түсіпті, сол жарыңыздың сезімі әлі де әпкеңізге ауып жүр деп ойлайсыз ба? Мүмкін емес, араларыңызда балаларыңыз бар екен, ажырасып балаларыңызды жетім өсірмексіз ба? Тым болмағанда, балаларыңыздың көз қуанышы болуы үшін, шыдаңыз, өзіңізді өзіңіз жеңуге тырысыңыз, өмір болған соң, адамның "басы ауырып, балтыры сыздайтын" кездері болады. Жарыңызды кешіріңіз...; Алғашқы күндерден бір-бірінің қателіктерін кешіріп үйренбесе, ол нашар әдетке айналып кетуі мүмкін ғой, Мұндай нашар әдет\привычка ертең ұрпағыңыздың бойына жұғып кетуі де мүмкін. Негізі бір ескеретін ңәрсе, жарыңыздың қателігі ары қарай қайталанбағаны емес пе? Ал сол қателікті күн сайын жасап, күн сайын кешірім сұрай берсе өз құнын\қадірін жоғалтады. Қайталана берген қателік санасыздықты арсыздықты білдіреді. Ал ең дұрысы түсіністік пен бірін бірі қолдау арқылы қателіктердің алдын алу, кешірім сұрайтындай жағдайға жеткізбеу.
Жарыңызға да түсіністікпен қараңыз, жұмыста, тұрмыста әлдебір қиыншылықтарға ұшырап қалғаннан, жаны қиналғаннан, қыспаққа түскеннен, немесе сізден рухани моралбдық қолдау көрмегеннен осындай әрекетке бой алдырған болар...
Сондықтан да сізге кеңесім:Өмірлік қосағыңызға әрдайым тірек болып, қысылғанда ақыл беріп, қиындықты бірге көтеріп, дертіне шипа болуға тырысып, ойына оптимизм орнықтырып, көңіліне медеу, жанына жалау бола білсеңіз..Қолыңыздың күшімен де қолдау көрсете білсеңіз, сізге деген көңілі басқаға аумас пе еді?!
