..Мүмікн құрбыңыз мен секілді болар... Яғни, қанша жерден жақсы көріп, сағынып бара жатса да айрылысқан сон еш іздемейтін.
Ойымнан кетпейді... Күндіз ойымнан, түнде түсімнен көремін...
Звандаймын деп телефонды қолыма жүз аламын, бірақ номерін термей қайта тастаймын... Оның бірінші іздегенін қалаймын... Бұл "гордость" емес, мен тіптен гордый емеспін, керісіншесімін...
Мүлдем хабарсыз кетіп, бір апта өтті ау деп енді енді ұмытайын деп жүргенімде өзі хабарласады... содан қайта бұрынғы әуеніне басады, сөзге келіп қаламыз... тағы да ұмыта бастағанымда қайта звандайды... Осылай осылай жүргеніме де бірнеше айды артқа да тастаппын... Қашанға созларын кім білсін...
*өз өмірімді жазып кеткенім үшін, изв* мен құрбыңызбен ұқсастық тапқандай болған сон жазғаным ғой, екі ортада өзімнің көңіл-күйімді түсіріп алдым ғо((
