Алматы облысында бұрын кеңес дәуірі кезінде бірнеше табак өсіретін шаруашылықтар болған. Сонда студент кезімздеде барғанбыз. Кәдімгі адам бойындай осімдік,соның жапырағын кесіп жинадық. Жапырағының сыртында жағымсыз шырышы бар,киіміңе жабысады жусаң кетіруі өте қиын. Көпшілігіміз аллергия болып ауырып,сонда да зорлықпен жұмыс істеткізетін еді.Димедролды ішкізіп ,бір күннен соң қайта жұмысқа куатын еді. Жұмыстан қашып кетсең оқудан шығасың кетпесең аурасың. Өзінің планы бар болатын ,ол планды орындамасаң тамағыңа қарыз болып қалатынсың ,Тапқан табысымыз тиын, денсаулығымызға зиян тигізіп ,зардабын әлі шегіп жүрміз. Өзімде аллергия деген бәле сол кезде пайда болған.Қазір әлі де сол шаруашылықтар бар ,бірақ жекеменшікке көшкен,бір жақсысы жастарды сондай түк пайдасы жоқ,зиянды жұмысқа салмайды.
