Айым да — сен,
Ғалия, күнім де — сен,
Оң қабағым тартады күлімдесең.
Менің көңілім Ғалия дуалансын,
Ауған түйе секілді бейімдесең.
Қара өткелде Ғалия сен емес пе ең,
Бүл Арқаның шортаны мен емес пе ем.
Сүмбіл шаш, құралай көз,Ғалияжан,
Ынтығымды құрытқан сен емес пе ең?