менін группамда бір қыз бар, өзі намаз оқиды, хиджап киеді, өте иманды жақсы қыз. Мен сіздеерге соның ситуациясын айтып берейін. Онын айтуынша" мен бұрын бұзық қыз болғанмын, қысқа юбкалар киіп кешкі дискотекалардан қалмайтынмын, сыныпта маған ғашық жігіт бар едәі, ол намаз оқиды, кейінен сол жігітпен сойлесіп, намазға бет бұра бастадым "дейді. Сол жігіттің арқасында ол намаз оқып кетеді. Кеінен 11 сыныпта басқа сыныптасымен жүре бастайды (жүргенде тек сөйлесіп, уәделеседі). Бірақ ол жігіттің мінізі өте қиын, ата-анамда оны жақтырмайды, оының анасы да мені ұнатпайды, өте қызғаншақ, қиын адам, бірақ оны қатты жақсы көремін дейді. 11 сынып бітіргенде Жігіт қыздың жалынғанына қарамастан Алматыға оқуға түседі, қыз өз қаласында қалады. Қызды осы ақпан айында, әксімн бұрын жұмыс істеген, ата-анасы өте жақсы танитын, ол қызды кішкентайынан сыртынан қарап жүрген, өзінен 8 жас үлкен қыздың бар айтқанына көніп тұрған жігіт алып қашты. Оны естіген өзінің жігіт Алматыдан ұшіп келіп қызды алып қйтуға келеді, бірақ қыз өзінің болашағы үшін, ата-анасының көңілі үшін, ол сүйгенінен бас тартып сол үйде қалады... Қазір күйеуге шыққанына 1 айдай уақыт болды, бәрі жақсы, ата-енісі күйеуі бәрі ол үшін өліп тұр, бірақ бұрынғы жігітін есіне түсірсе жылайды... Сізде осындай жағдай болса не істер едіңіз?